درباره فریزین

بلندی قد این نژاد بین 157 سانتی متر تا 175 سانتی متر می باشد و با توجه به اندازه این اسب، می توان گفت اسبی مطلوب، چابک و زیرک در نوع خود است. در گذشته از این اسب در امور مربوط به کشاورزی و جنگ، مخصوصا جنگ هایی بین اروپاییان و در جنگ های زرهی استفاده می شده اند. امروزه از این اسب در کنار سواری راحت و آرام، در مسابقات زیبایی و درساژ، تفریح و ورزش، تولید مثل و در بعضی مواقع ترکیبی از این موارد استفاده میشوند.

یکی از مشخصه های بارز این نژاد رنگ مشکی آن است، که از دیگر نژادها این اسب را متمایز می نماید. اما در بعضی مواقع به رنگ بلوطی، یا خرمایی نیز دیده می شوند. در این نژاد بندرت میتوان با یک نشان سفید مشاهده نمود. اما تنها اسب هایی کاملا مشکی و یا با یک نشان کوچک سفید بر روی صورت در سازمان بین المللی اسب فریزین KFPS ثبت خواهند شد.

اسب های فریزین در یک آزمون/ارزیابی بصورت سالانه شرکت داده می شوند و تنها افراد عضو در سازمان بین المللی اسب فریزین قادر به شرکت در این آزمون بهمراه اسب های خود هستند. اسب ها در این ارزیابی، توسط داوران بین المللی ارزیابی شده و این داوران هستند که کیفیت هر اسب را با توجه به استانداردها مشخص می کنند. همچنین، نریان های فریزین برای رسیدن به درجه مدرک سیلمی باید از مراحل متعدد و سختی عبور کنند.

“سیلمی به نریانی گفته میشود که نسبت به نریان های دیگر خصوصیات بهتر و قویتری دارد و استفاده از این نریان تاثیر بسزایی در بهبود کیفیت یک نژاد خواهد داشت”. این اسب ها باید ترکیب و استخوان بندی مناسبی داشته باشند.

فریزین ها دارای گردنی مخروطی و بلند، بهمراه گوش های کوتاه و فرم صورت اسپانیایی هستند. همچنین دارای اندامی قوی، یال و دم بلند، مجعد و رویایی هستند. این اسب ها بسیار پر انرژی و فعال بوده و در عین حال، مطیع، آرام و فرمانبردار هستند.

رنگ خرمایی بطور معمول قابل قبول برای سازمان اسب فریزین نبوده و بعنوان سیلمی ثبت نمی شود. اما این رنگ برای مادیان ها و اخته ها قابل قبول می باشد.

 در حال حاضر دو نوع کاربرد از این نژاد مرسوم است، یک نوع نژاد اسپرت و دیگری باروک، با آرایش عجیب و غریب.